Francesca Woodman, fotógrafa estadounidense, (1958-1981)

Cartografía               

Cal morto xa 

ou vencido 

falo sen min

 e durmo

no desastre

Debera ser posible

facer mapas do odio

e os húmidos monólogos

 das cisternas

de noite

descrifrar 

Lois Pereiro: Poemas 1891-1991

Francesca Woodman

páxina de Some Disordered Interior Geometries, 1999 

Os domingos, maiormente, 

as parellas pasean collidas 

da man.

 Ou quedan nos coches 

en estrañas posturas á vista da xente.

 Ás veces míroas 

con envexa 

mentres sorrín. 

Son momentos de debilidade,

 recoñézoo. 

Se foran parrulos

 botaríalles migallas de pan.

Kiko Neves, Ruído de motos, 1969

Ruth Matilda Anderson: Aia, 1926

O amor foi

un trallazo moi forte

que rompeu a

ventá. E quedou rota

para sempre. Eu limpei

do chan

os cristais. Corteime

con eles

en tódolos dedos.

Lupe Gómez, Pornografía

 Imaxe: Anna Atkins (1799-1871), 

botánica inglesa:

1843, British Algae: Cyanotype Impressions

Rosalía de Castro

 

 

 Unha vez tiven un cravo

Unha vez tiven un cravo

cravado no corazón,

y eu non m´acordo xa s´era aquel cravo 

d´ouro, de ferro ou d´amor.

Soio sei que me fixo un mal tan fondo,

que tanto m´atrmentou,

qu´eu dia e noite sin cesar choraba

cla chorou Madalena na Pasión.

"Señor, que todo ó podeles

-pedinlle unha vez a Dios-

dáme valor pr´arrincar d´un golpe

cravo de tal condiçón".

E doumo Dios e arrinqueimo

mais…¿quén pensara?…Despois

xa non sentín máis tormentos

nin soupen qu´era delor;

soupen so que non sei qué me faltaba

en donde o cravo faltóu,

e seica… seica tiven soidades

d´aquela pena… ¡Bon Dios!

Este barro mortal qu´envolve o esprito

¡quén o entenderá, Señor!.






Rosalía por Encausse. Santiago, década dos 60 do s.XIX" por Encausse

  

Acta de bautizo de Rosalía:

En veinte y cuatro de febrero de mil ochocientos treinta y siete, María Francisca Martínez, vecina de San Juan del Campo, fue madrina de una niña que bauticé solemnemente y puse los santos óleos, llamándole MARÍA ROSALÍA RITA, hija de padres incógnitos, cuya niña llevó la madrina, y va sin número por no haber pasado a la Inclusa; y para que así conste, lo firmo.

José Vicente Varela y Montero

Agardamos que escribades os vosos comentarios sobre os libros.

   Tamén podedes engadir imaxes creadas por vós:

 

Ilustración de Norman Rockwell, pintor estadounidense (1894 – 1978)

Fran Alonso

   Naceu en Vigo en 1963. Estudou filoloxía Galego-Portuguesa na Universidade de Santiago de Compostela. A súa carreira como escritor aparece vencellada profesionalmente ó xornalismo e ó ámbito da edición. Foi redactor de Diario 16 de Galicia, e dende 1992 traballa en Edicións Xerais de Galicia.

   Deuse a coñecer en 1991 ó gañar o Premio Blanco Amor con Tráiler, unha novela que xira en torno á vida e mitos dos transportistas. En 1994 publica Cemiterio de elefantes, unha colección de relatos centrados no mundo da noite, e en 1995 Silencio, unha novela curta na que explora a esquizofrenia do mundo urbano. O libro de relatos Males de cabeza fala sobre os problemas individuais que teñen que ver coa neurose socializada e coa ansiedade que afectan a todo o conxunto social.

   Como poeta é autor dunha innovadora e interesante obra dende 1992, cando deu ó prelo Persianas, pedramol e outros nervios. A vontade rupturista e rebelde dos seus poemas está presente nas súas sucesivas entregas: Tortillas para os obreiros en 1996, Subversións en 2001. O seu último poemario constitúeo Balada solitaria, un diálogo entre a linguaxe poética do galego e a linguaxe figurativa do fotógrafo portuense Renato Roque.

   A súa obra narrativa e poética aparecen recollidas en diversas antoloxías. Traduciu para o galego o Polgariño de Charles Perrault, foi un dos animadores das Edicións do Dragón e coordinou e editou o libro Mini.relatos, publicado pola Librería Cartabón (1999), onde participaron vinte e sete autores galegos novos. Foi responsable das coleccións de poesía Ablativo Absoluto e de narrativa Abismos.

Benvida ao alumnado de 2º ESO

 

Damos á benvida ao Club de lectura o alumnado de 2º ESO

Alonso Castillo, Breogán (2ºC)

Barbadillo Maquieira, Ion (2ºC)

Franco Echeverri, Alejandro (2ºC)

García Lorenzo, Pedro (2º C)

García Lores, Carlos (2ºA)

García Méndez, Laura (2º C)

Gutiérrez Durán, Jorge (2º C)

Manso García, Alejandra (2ºB)

Portela Fernández, Alba (2ºC)

Rodríguez Ces, Nuria  (2º B)

Agardamos que o pasedes moi ben connosco! 

E, xa sabedes, tamén é importante saber ver entre liñas:

A poesía non morde

 

Este é o  novo libro que imos ler. 

Sorprenderate!

Agustín Fernández Paz

Agustín Fernández Paz obtivo o Premio Nacional de Literatura Infantil y Juvenil con "O unico que queda é o amor".

  Agustín Fernández Paz naceu en Vilalba en 1947. É un escritor e pedagogo galego. Diplomouse en enxeñería industrial mecánica,  licenciouse en Ciencias da Educación e foi profesor de lingua galega no ensino primario e no secundario. Xubilouse en 2007.

   Agustín Fernández Paz é un dos nomes clave da literatura infantil e xuvenil galega, non só polo amplo número de obras publicadas, senón polo seu éxito cos lectores, pola cantidade das súas obras que foron traducidas, en especial ao castelán, ao catalán, ao éuscaro e ao portugués pero tamén ao asturiano, ao francés, ao árabe e ao coreano, e polos premios acadados, tanto de ámbito galego como internacional, entre os que se atopa o Merlín, Lazarillo, o Rañolas ou o Raíña Lupa. Algunhas obras súas tamén foron seleccionadas para a Lista de Honra de IBBY. Foi nomeado Socio de honra da Asociación de Escritores en Lingua Galega en 2009. Obtivo o Premio Nacional de Literatura Infantil y Juvenil con O unico que queda é o amor.

Cartas de inverno

O luns día 9 de novembro reunirémonos para comentar Cartas de inverno.

Curso 2015-2016

Este curso temos dúas seccións no Club de lectura Bradomín: unha formada por alumnado de 3º ESO  PMAR e outra por alumnado de 2ºESO.  En 3º rematamos xa o noso primeiro libro: La invención de Hugo.